در چشمانم تنها یی ام را پنهان می کنم...

                                در دلم دلتنگی ام را... 

                         در سکوتم حرفهای نگفته ام را...

                    در لبخندم غصه هایم را...       

و حال که این زمان است ...

    طپش های قلبم حتی نای رقابت با دقیقه ها را هم ندارد ...

                    می روم ...

         می روم و زیر لب بر سکوت کوچه ناسزا می گویم ...

                       خدا را می خوانم ...

  خدایا.....

                      سرای محبت کجاست ...؟

        ولی باز جز سکوت کوچه جوابی نمیشنوم ...